Bake At First Plan

It's my birthday today. Before we usually dine out and do some casual couple quality time together but I don't think it'll happened now.

I am not expecting her to greet me lalo pa't ayoko talagang makipag-ayos sa ngayon dahil sa tingin ko hindi talaga magandang timing.

I'm not even chilled with the idea that she flunked out the whole anniversary celebration that we must celebrate it seem like andali dali niyang itapon at baliwalain ang anim na taon namin bilang mag-asawa para lang sa trabaho niya.

Kaya hindi ko ineexpect na masasabi ko ang ganong bagay sa kanya na kahit mismong ako nagulat din. It's not intentional to be honest but...

I am just really hurt!

I thought he bake a cupcake for me just like the last time but when I look at the far side of the kitchen counter binili lang pala niya!

And I got really dissapointed and god knows what or why... na nasabi ko pa ang bagay na iyon sa kanya without showing any hint of pain or mercy.

And I think she needs too learn too.

So I'll stand by my decisions.

I can't seem to breathe.

I can't seem to catch up his phase.

Namalayan ko na lang na nakaupo na pala ako sa kama habang patuloy siyang nageempake.

Ang sakit sakit tangina.

Bakit ganon? So... we really failed as a couple?

I failed to be a wife and a good partner.

"Is this it?" wala sa sariling nilingon ko siya na may inaayos pa din sa maleta.

"Almost... I... some things are downstairs" ilag at medyo iwas pang sabi ng asawang si Maximilian.

"I mean, Is this it?" pag uulit niya.

Na muli, ay hindi tinugon ng asawa bagkos bumaba sa ibaba. Natauhan siya. Pasimpleng pinunasan ang pisnging di maawat sa pagiyak ng hindi namamalayan.

Binuksan ang drawer, hinanap ang basag na topper at ng hindi makita ay frustrated na bumaba para sundan ang asawa.

I can't lose you Leroy. Not now. Not ever.

"Here's the plan" matatag na sambit niya habang maingat at tahimik na hinuhubad ang usual coat at black pumps pagkababa na pagkababa pa lang.

Frustrated na napamura ang asawa at di na napigilan pang sumigaw.

"Please don't say here's the plan! There are no more plans!!" sigaw ng asawa na hindi niya pinansin.

"Huh... what..." nataranta at gulat na gulat ang asawa niya ng makitang may malet siyang dala dala.

"Here's the plan..." madiing sambit niya at nag create ng maliit na butas sa pader ng bahay nila na malapit sa hallway at entrada ng bahay matapos ihampas ang malet sa pader ng bahay nila.

"What... what are you..." taranta pa din ang asawa at pilit siyang pinipigilan.

"I don't need the house!" sabay hampas na naman sa pader ng bahay.

"I don't need the kitchen... I don't need any of this! I only need you!! Us! Our first plan!  Our ridiculous cupcakes!" hampas pa uli sa unti until ng lumalaking butas ng pader.

"I... I love you honey" hinihingal na sambit niya matapos paghahampasin ang pader na butas na.

Wala sa sariling tinawid ko ang distansya namin ni Missy at walang babalang hinalikan siya.

Today, I will mark her mine again. I'll impregnate her and we'll live according to the original plan.

"I so love you so muuuhhmmmccchhh Maximilian Leroy... Buena... buena... prante!!"

"I love you too hon"

That night... we reconcile. We heal. We talked and we made love while sealing each other's new promises as I fill her with all of me.

Tunog ng shop bell ang unang bungad sa kanila. Panghuli na nilang customer yon sa bakery nila.
Automatic na finilip ni Missy ang signage ng The Bake Plan from open to close.

Masarap sa balat ang klima ng araw na iyon.
Parehong nasa balkonahe ng bakery ang dalawa parehong may hawak na mug at malayang nakatitig sa malawak na syudad right before their eyes.

Wala sa sariling sumandal si Missy sa railings ng balkonahe at sumimsim ng kaunti sa heates fresh milk niya na ginaya din naman ng asawa pagkatapos ihinilig ang ulo niya sa matipunong dibdib nito.

"So... what's the plan?" bulong nito sa kanya sabay patak ng halik sa noo niya.

Napangiti naman siya at mas humilig pa sa asawa habang hawak pa rin ang mug.

"I'm pregnant" bulong niya kay Max na natigilan.